جوع عصبی یا جوع یک اختلال تغذیه ای می باشد که ویژگی بارز آن عبارت از پرخوری و انجام دادن یک سری کارهایی برای جبران کردن پرخوری (همانند استفراغ تحریک شده توسط خود فرد یا استفاده بیش از حد از ضد یبوست ها، ادرار آور ها یا تنقیه ها) بعد از خوردن غذا می باشد.

معمولا پرخوری و پاکسازی آن دو یا چند بار در طول هر هفته و در یک دوره ای به طول حداقل سه ماه صورت می گیرد و تکرار شدن این چرخه می تواند به بروز یک سری عوارض پزشکی جدی همانند خراب شدن دندان ها یا آب زدایی بدن منجر شود.

جوع عصبی جزء یکی از دو مورد مربوط به اصلی ترین اختلال های تغذیه ای می باشد.

مورد دیگر از اصلی ترین اختلال های تغذیه ای عبارت از بی اشتهایی عصبی می باشد که ویژگی بارز آن عبارت از پرهیز غذایی شدید، امتناع از داشتن یک وزن بدنی نرمال و لاغری بعد از آن می باشد؛

با این وجود، اختلال تغذیه ای همچنین می تواند شامل پرخوری و پاکسازی آن باشد. افراد مبتلا به جوع عصبی (در نقطه مقابل افراد دارای بی اشتهایی عصبی)، معمولا یک وزنی نزدیک به وزن متناسب با سن، قد و جنسیت خودشان دارند.

در هر دو این بیماری ها فرد از روش های کنترل وزن ناسالم استفاده می کند و ترس شدیدی نسبت به افزایش وزنش دارد.

تقریبا 85 تا 90 درصد از افراد مبتلا به جوع عصبی عبارت از زنان می باشند.

بر اساس تخمین های صورت گرفته 1 تا 3 درصد از زنان ایالات متحده در برخی از مراحل زندگی خودشان به این اختلال دچار می شوند.

بعد از تشخیص داده شدن معیارهای جوع عصبی در یک فرد، یک متخصص سلامت روان می تواند وجود داشتن یکی از بیماری های نوع پاکسازی (پرخوری که بعد از آن استفراغ خود انگیخته صورت می گیرد یا از ضد یبوست ها یا تنقیه ها استفاد می شود) یا نوع غیر پاکسازی (پرخوری که بعد از آن روزه داری یا ورزش شدید صورت می گیرد) را تشخیص دهد.

موارد مربوط به پرخوری که بعد از آن پاکسازی صورت می گیرد، در گزارش های محققان قدیمی وجود دارد، ولی تا قبل از سال 1980، جوع عصبی به صورت رسمی به عنوان یک اختلال روان پزشکی تشخیص داده نشده بود.

این تشخیص به دلیل افزایش قابل توجه موارد مربوط به جوع عصبی در دهه های 1970 و 1980 مورد تایید قرار گرفت.

جوع عصبی/ اختلال تغذیه ای
جوع عصبی/ اختلال تغذیه ای
اغلب کارشناسان معتقد هستند که رسانه های عمومی بیش از حد لاغری را به عنوان یک حالت ایده آل برای زنان پ تبلیغ می کنند و این موضوع منجر به ایجاد یک سری مشکلات سلامتی برای این افراد می شود.

“وضعیت ایده آل لاغری” در اغلب کشورهای صنعتی و کشورهایی که میزان جوع در آنها بالاتر است، شیوع بالایی دارد.

معمولا جوع عصبی در دوران نوجوانی یا اوایل دوران بزرگسالی شروع می شود.

منبع:کانون مشاوران ایران-جوع عصبی/ اختلال تغذیه ای

جوع عصبی یا جوع یک اختلال تغذیه ای می باشد که ویژگی بارز آن عبارت از پرخوری و انجام دادن یک سری کارهایی برای جبران کردن پرخوری (همانند استفراغ تحریک شده توسط خود فرد یا استفاده بیش از حد از ضد یبوست ها، ادرار آور ها یا تنقیه ها) بعد از خوردن غذا می باشد.

معمولا پرخوری و پاکسازی آن دو یا چند بار در طول هر هفته و در یک دوره ای به طول حداقل سه ماه صورت می گیرد و تکرار شدن این چرخه می تواند به بروز یک سری عوارض پزشکی جدی همانند خراب شدن دندان ها یا آب زدایی بدن منجر شود.

جوع عصبی جزء یکی از دو مورد مربوط به اصلی ترین اختلال های تغذیه ای می باشد.

مورد دیگر از اصلی ترین اختلال های تغذیه ای عبارت از بی اشتهایی عصبی می باشد که ویژگی بارز آن عبارت از پرهیز غذایی شدید، امتناع از داشتن یک وزن بدنی نرمال و لاغری بعد از آن می باشد؛

با این وجود، اختلال تغذیه ای همچنین می تواند شامل پرخوری و پاکسازی آن باشد. افراد مبتلا به جوع عصبی (در نقطه مقابل افراد دارای بی اشتهایی عصبی)، معمولا یک وزنی نزدیک به وزن متناسب با سن، قد و جنسیت خودشان دارند.

در هر دو این بیماری ها فرد از روش های کنترل وزن ناسالم استفاده می کند و ترس شدیدی نسبت به افزایش وزنش دارد.

تقریبا 85 تا 90 درصد از افراد مبتلا به جوع عصبی عبارت از زنان می باشند.

بر اساس تخمین های صورت گرفته 1 تا 3 درصد از زنان ایالات متحده در برخی از مراحل زندگی خودشان به این اختلال دچار می شوند.

بعد از تشخیص داده شدن معیارهای جوع عصبی در یک فرد، یک متخصص سلامت روان می تواند وجود داشتن یکی از بیماری های نوع پاکسازی (پرخوری که بعد از آن استفراغ خود انگیخته صورت می گیرد یا از ضد یبوست ها یا تنقیه ها استفاد می شود) یا نوع غیر پاکسازی (پرخوری که بعد از آن روزه داری یا ورزش شدید صورت می گیرد) را تشخیص دهد.

موارد مربوط به پرخوری که بعد از آن پاکسازی صورت می گیرد، در گزارش های محققان قدیمی وجود دارد، ولی تا قبل از سال 1980، جوع عصبی به صورت رسمی به عنوان یک اختلال روان پزشکی تشخیص داده نشده بود.

این تشخیص به دلیل افزایش قابل توجه موارد مربوط به جوع عصبی در دهه های 1970 و 1980 مورد تایید قرار گرفت.

جوع عصبی/ اختلال تغذیه ای
جوع عصبی/ اختلال تغذیه ای
اغلب کارشناسان معتقد هستند که رسانه های عمومی بیش از حد لاغری را به عنوان یک حالت ایده آل برای زنان پ تبلیغ می کنند و این موضوع منجر به ایجاد یک سری مشکلات سلامتی برای این افراد می شود.

“وضعیت ایده آل لاغری” در اغلب کشورهای صنعتی و کشورهایی که میزان جوع در آنها بالاتر است، شیوع بالایی دارد.

معمولا جوع عصبی در دوران نوجوانی یا اوایل دوران بزرگسالی شروع می شود.

منبع:کانون مشاوران ایران-جوع عصبی/ اختلال تغذیه ای